NGA BEKIM ILAZ BLAKU
Në kalldrëme të shkëlqyera
E në asfalte të pluhurosura
Defilojnë dhe të tillë plëngprishës
Me të kaluar të zgjebosur
Shpirtra të dridhur
Në prag skëterre
A djaj në petk të engjëjve
Që presin para dere
Premtohen kaltërsi
E qiejve përrallorë
Degdisje mendimi
Drejt një qëllimi të gjorë
Të shumëpritura pika shiu
Në këtë Tokë të thatë e të zhuritur
Janë e vetmja shpresë
Nga këtu për të mos ikur.
Dërgoi për publikim, Arif Ejupi, gazetar
