Lulet e lodhjes
Jam lodhur nga tingujt e zhurmshëm
Nga melankolia që helmon egërsisht
Nga gjithçka në shpirt që bie përtokë
Si temjani erë që kumbon marrëzisht
Nga mbrëmja që do të kalojë kalimthi
Frazat e ngrohta krejtësisht të rreme
Nga tundimet gënjeshtrat mashtrimet
Që thërrmojnë e fshihen të verdheme
Jam lodhur nga menyja e përditshme
Me ekspozita pamore përgjatë rrugës
Shfaqje budallaqe varfëri rreth e çark
Qesharake deri në spazmat e zemrës
Jam lodhur nga vjershat e pashkruara
Dhe gabimet e paguara në çdo llogari
Po përsëri çdo ditë shtrembëroj litarë
E çdo ditë me frymë i ujit lulet përsëri
