Nuk mbeti asgjë për tu besuar
Në gjurmën e bardhë të dritës
Që bie gjithnjë duke u dendësuar
Si perde e trashë mes errësirës
Nuk mbeti asgjë për tu besuar
Rrjedhës së rrëmbyer të një fati
I cili krijon duartrokitje teatrale
Duke flakëruar si gurë mëkati
Nuk mbeti asgjë për tu besuar
Mbi rërën që fsheh shumë gjëra
Brigjeve ku fluturon e panjohura
Në ulërima ujqish dhe plot zëra
Nuk mbeti asgjë për tu besuar
Në ditët që rrotullohen si dhelpër
Gjithçka tokësore bëhet e cektë
Shija e dëshpërimit rrinë pezull
