DHOMAVE TË SPECIALIZUARA TË GJYKATËS NË “HAGË”
TRUPIT GJYKUES – Kompetent në shqyrtimin e lëndës penale kundër të pandehurve HASHIM THAÇIT, KADRI VESELIT, JAKUP KRASNIQIT dhe REXHEP SELIMIT
Jam në moshë shumë të shtyer (1938) dhe i amortizuar, por jo i dorëzuar.
Jam shumë i preokupuar në lidhje me epilogun e vendimit – Aktgjykimit që do ta merrni pas shqyrtimit e dëgjimit të gjitha dëshmive me gojë e me shkrim dhe materialeve të tjera të formave të ndryshme.
Gjykatë (Trup gjykues) e nderuar, deri më tani asnjëherë nuk kam dyshuar në vendimmarrjen tuaj, por tash e tutje në venat e mia kanë depërtuar disa dyshime se mos vallë do të gaboni me qëllim apo pa qëllim. Dyshimi im është i arsyeshëm sepse afati – kohëzgjatja e paraburgimit ka qenë shumë e stërzgjatur – kanë tejkaluar të gjitha normat ligjore e shoqërore. Nëse e kam gabim, ma falni. Këtë që po ua përmend, ndoshta nuk e keni ditur:
Nën 1: Nëse e keni pirë ndonjë kafe në “mikpritje” të autoriteteve serbe, ta keni në dijeni se ata, për qëllimet e veta dhe për të mirat e shtetit të vet, këtë kafe e kanë kryposur me hipnozë, e ju e dini ndikimin e saj.
Nën 2: Gjykatë e nderuar (Trup gjykues), jam informuar nga njerëzit me ndikim dhe mjetet mediale televizive se, pos dëshmive të tjera, jeni furnizuar edhe me material dëshmues inkriminues nga kriminelët serbë. Besoj dhe jam i bindur se nuk do të ndikoheni nga ky material “dëshmues”, sepse nëse bazoheni në këto të dhëna “dëshmi”, çlirimtarët – krerët e UÇK-së do të dënohen. Por nuk do të dënohen vetëm ata, por do të dënohet i tërë populli i Kosovës. Do të dënohet edhe Aleanca Humanitare Veri-Atlantike e NATO-s dhe i gjithë populli liridashës i Evropës.
E dua familjen time, UÇK-në, popullin tim, juve gjykatë e nderuar, e dua gjithë popullatën liridashëse, e dua reliefin e rruzullit tokësor: liqenet, lumenjtë, detet
dhe oqeanet. I dua fushat, malet dhe pyjet e dendura. E dua Diellin, Hënën dhe tërë Galaksinë qiellore, i dua edhe kafshët. I dua të gjitha, sepse ata apo ato më takojnë mua, e edhe unë u takoj atyre.
Krijuesi na ka shpërblyer me të gjitha të mirat në vendet (shtetet) ku po jetojmë dhe veprojmë, por pushtuesit, okupuesit, të pangopurit, egoistët, sadistët, kanibalistët, satanistët e të tjerë të pashpirt nuk po na lënë rahat e të qetë në shtëpitë dhe trojet tona.
Kushtet e pakushtet po na detyrojnë që të organizohemi për mbrojtje, sepse këta okupues të egër e fashistë, nuk iu mjafton vetëm shfrytëzimi ekonomik e fusha të tjera, por ndaj popullit të pushtuar ushtrojnë metoda shtazarake të papërballueshme për jetë, pa kurrfarë shkasi: burgosje, plagosje, vrasje pa kokrrën e fajit, dëbime masive nga shtëpitë e tyre, por edhe dhunime seksuale etj.
Gjykatë e nderuar, nëse gjatë këtij shkrimi kam bërë ndonjë gabim të paqëllimshëm – kërkoj falje.
Rrofshim ne dhe ju dhe e tërë popullata liridashëse e rruzullit tokësor.
Më 15.08.2025
Sllatinë – VITI – KOSOVË
Autor i shkresës
MUHABI AZEMI
Sllatinë – VITI
Lexues të nderuar
Arsyeja e botimit të këtij cikli artikujsh lidhet me një letër që ka mbërritur në redaksinë tonë, e shkruar nga Muhabi Azemi, një veteran i moshuar i çështjes kombëtare. Në këtë letër, ai shpreh shqetësimet e tij të thella për drejtësinë ndërkombëtare dhe mundësinë e dështimit të saj përballë sakrificës së popullit të Kosovës. Duke e konsideruar këtë zë si një thirrje të ndërgjegjshme, të lindur nga përvoja e gjatë dhe e mundimshme e një jete të tërë në shërbim të lirisë, ne e shohim të domosdoshme ta botojmë.
Publikimi i kësaj letre dhe i tregimit të plotë rreth jetës së autorit, familjes së tij dhe fshatit të tij Sllatinë, nuk është vetëm një dëshmi historike, por edhe një reflektim i gjallë mbi peshën e sakrificës dhe mbi përgjegjësinë që bartin institucionet e drejtësisë ndërkombëtare.
Muhabi Azemi – një vullkan i heshtur atdhetar
Nga Sllatina e Epërme e Vitisë, në zemrën e lagjes së Kupecëve, Muhabi Azemi (25 tetor 1938) mishëron përkushtimin e qetë e këmbëngulës për liri, arsim, dinjitet dhe bashkim kombëtar—një jetë e tërë shërbim pa zhurmë, por me veprim të palodhur.
Biografia:
Jeta dhe rruga e një njeriu që nuk u dorëzua kurrë
Fëmijëria dhe formimi
Muhabi Azemi lindi më 25 tetor 1938 në një familje të njohur intelektualësh e atdhetarësh të Anamoravës. Arsimi i tij nis në Sllatinë të Epërme (në shkollën shtatëklasëshe ). Shkaqet ekonomike ndikuan në ndërprerjen e shkollimit të mëtutjeshëm ku më 1957 shkoi të Maqedoni / Gjevgjeli ku punoi një vit. Pas një viti i erdhi thirrja pë shërbim ushtarak ku qëndroi dy vite 1958/60. Më 1961 vijon me punë në Beograd, ku në vitin 1962 përfundon klasën e tetë, në rrethana të vështira ekonomike, e ku qëndroi deri më 1963.
Migrimi i detyruar ekonomik
Po atë vit, më 1963 i shtyrë nga mungesa e kushteve ekonomike, shkon në Shkup si punëtor krahu. Në sfondin e një klime shtypjeje (aksioni famëkeq i armëve, mungesë e arsimit shqip, ndalim i Flamurit), ai nuk i ndahet etjes për dije: kryen Shkollën njëvjeqare Stenodaktilografike dhe kursin e mjeshtërive të ndërtimtarisë,në gjuhën maqedone. Qëndrimi në Maqedoni 1963/1967.
Shkup – punë e rëndë, etje për shkollim
Më 1963 punësohet në ndërmarrjen ndërtimore “Granit” (Shkup). Përballë përbuzjes dhe padrejtësive, zgjedh arsimimin si mjet dinjiteti dhe përparimi. Transferimi në Zajaz të Kërçovës – një izolim i qëllimshëm – s’e ndal.
Kthimi në Viti – nga daktilograf në përkthyes
Një vit para demonstratave të 1968-s, Muhabiu punësohet në Gjykatën Komunale të Vitisë si daktilograf e më pas përkthyes.Gjatë kësaj kohe sa punonte në Viti në vitin 1970 rexhistroi shkollën e mesme administrative, në Ferizaj ligjëratat, kurse provimet në Mitrovicë, në 1974 e përfundoi me sukses, e po në këtë vit e regjistroi edhe fakultetin juridik, por rrethanat familjare pasi krijoi familjen, vijoi vetëm tre muaj ligjëratat dhe e ndërpreu . Brenda kufijve të mundësisë institucionale, ndihmon bashkëkombësit dhe përhapë idenë e lirisë.
Familja
Në 1962 martohet me Behrije Shalën nga Mirosala. Çifti rrit pesë fëmijë: Vedati, Nehati, Miniremja, Imriu dhe Fahrushi.
Goditja pénale
Në 1982 dënohet me 2 muaj burgim dhe i hiqet e drejta e punës përjetësisht—një ndëshkim i zhveshur nga proporcionaliteti, por që nuk e thyen.
Portret i karakterit
Në çdo stacion të jetës, Muhabi Azemi zgjedh punën, arsimin dhe fjalën e matur si rezistencë. Ai është “vullkani i heshtur”: i përmbajtur në ton, por i pashterrshëm në veprim.
Familja e Madhe Azemi: një trung me shumë degë që mbajtën peshën e lirisë
Trashëgimia e rezistencës
Familjet Azemi nga Sllatina e Epërme dhanë kontribut të shumëfishtë—në arsim, kulturë, profesion, organizim—duke e paguar shpesh me burgime drakonike e izolime.
Dënime penale (1981–1983)
- Vahedin Shyqeri Azemi (1960) – student i vitit III, Mjekësi-Stomatologji: 10 vjet burg.
- Nazim Behxhet Azemi (1949) – punëtor tregtie: 3 vjet burg.
- Hilmi Sherif Azemi (1933) – mësues: 2 vjet burg (Nish, 1962); sërish 1989, 2 muaj burg (Gjilan), si organizator i grevës së arsimtarëve në mbështetje të minatorëve të Trepçës.
- Lumnije Sabri Azemi (1963) – nxënëse (e mitur), 1 vit burg;
Gjykata e Qarkut Prishtinë, P-nr. 65/82 (23.07.1982); Gjykata Supreme e Kosovës, Ap-kzh-nr. 93/83 (16.09.1983). - Daut Behxhet Azemi (1954) – profesor Sociologjie: 10 muaj burg (QSHM e Gjimnazit, Gjilan).
Sipas aktakuzave
- Gjykata e Qarkut Gjilan: nr. 45/82.
- Gjykata Supreme Prishtinë: Ap-kzh-nr. 445/82, vendim 23.03.1983.
- Regjistër: “SPISAK – Osuđeni lica nakon neprijateljskih i kontrarevolucionarnih demonstracija sa terena opštine Vitine u toku 1981–1982. godine”.
Kundërvajtje (1982)
- Muhabi Qahil Azemi (1938) – jurist: 60 ditë burg.
- Ismet Mustafë Azemi (1948): 60 ditë burg.
- Përparim Shyqeri Azemi (1962): 60 ditë burg; i izoluar sërish më 28.03.1989 në Vranjë dhe Shabac.
Figura të tjera të ndëshkuara/izoluara
Përveç të sipërpërmendurve, dokumentohen edhe: Jahja Azemi (arsimtar, i izoluar politik), si dhe raste të shumta izolimesh/rrahjesh gjatë “bisedave informative”, të cilat shpesh nuk janë regjistruar plotësisht.
Trashëgimi profesionale sot
Brezi i ri i familjeve Azemi shquhet në krijimtari, shkencë, kulturë—brenda dhe jashtë Kosovës—duke vijuar traditën e angazhimit për afirmimin e atdheut.
Sllatina – kronika e një qëndrese: baza ilegale, rrjete, aktakuzat
Pas 1981-shit: organizimi në dy baza
Menjëherë pas demonstratave të 1981-shit u konsoliduan dy baza veprimi:
- në Sllatinë të Epërme: PKMLSHJ – Partia Komuniste Marksiste-Leniniste e Shqiptarëve në Jugosllavi;
- në Sllatinë të Poshtme: OMLK – Organizata Marksiste-Leniniste e Kosovës.
PKMLSHJ – Sllatina e Epërme
- Baza teknike/propagandë: shtëpia e Hamzë Azemit, me lëvizje të mjeteve për siguri brenda lagjes Azemi.
- Veprimtarë kryesorë: Vahedin Azemi, Shyqeri Gjinolli, Daut Azemi, Nazim Azemi, e të tjerë.
- Gatishmëria: Ismet Azemi dhe Nazim Azemi.
- Lidhja me qendrën në Prishtinë: Vahedin Azemi dhe Shyqeri Gjinolli.
- Qendra (Prishtinë): Avdulla Prapashtica, Osman Osmani, si dhe Faton Topalli (Ferizaj).
- Detyrat organizative:
- Vahedin Azemi – sekretar operativ për Ferizaj–Viti–Kaçanik;
- Shyqeri Gjinolli – sekretar organizativ për të njëjtin rajon.
- Shtypi propagandistik: Xhevat Haziri (Podgorc), Xhemajl Rashiti (Podgorc), Muhabi Azemi (Sllatinë), Xhevahire Abdullahu (Ferizaj), Faton Topalli (Ferizaj), Fatmir Bajrami (Ferizaj), e të tjerë.
- Metoda: formim celulash “grupe treshe” për shtrirje/disiplinë.
- Shembull: celulë e formuar nga Shyqeri Gjinolli me Nexhmedin Arifin dhe Sami Arifin (ky i fundit u propozua si anëtar aktiv, ndërsa Nexhmedini, si i vetmi mbajtës i familjes, mbeti jashtë anëtarësisë por i informuar për aksionet).
OMLK – Sllatina e Poshtme
- Veprimtarë: Fahrush Mjaku, Hysen Demelezi, Tahir Lubishtani, e të tjerë.
- Qendra: Hydajet Hyseni.
- Evolucioni i programit: nga bashkimi me Shqipërinë drejt Republikës së Kosovës me të drejta të barabarta për të gjithë qytetarët.
Dënime penale – një panoramë nga Sllatinat
- Vahedin Shyqeri Azemi (1960) – student i vitit III, Mjekësi-Stomatologji: 10 vjet.
- Fahri Beqir Imeri (1956) – absolvent, Ekonomik; mësimdhënës në “Boro e Ramizi” (Viti): 6 vjet (1981).
- Shyqeri Nuhi Gjinolli (1956) – absolvent, Biologji (SHMN): 5 vjet.
- Nazim Behxhet Azemi (1949) – punëtor tregtie: 3 vjet.
- Fahrush Hajdin Mjaku (1956) – absolvent, Mjekësi: 2 vjet.
- Gani Ilmi Neziri (1958) – punëtor gjeodezie, Ferizaj: 15 muaj.
- Tahir Ramiz Lubishtani (1957) – student, vit II Metalurgji (Mitrovicë): 1 vit.
- Hysen Ramiz Demelezi (1960) – student i vitit III, Mjekësi: 1 vit.
- Vesel Mitat Frangu (1957) – punonjës në Vinex (Viti): 1 vit.
- Daut Behxhet Azemi (1954) – profesor Sociologjie (QSHM e Gjimnazit, Gjilan): 10 muaj.
Aktakuzat kryesore
- Regjistri “SPISAK…” (1981–1982)
- Gjykata e Qarkut Gjilan: nr. 45/82
- Gjykata Supreme Prishtinë: Ap-kzh-nr. 445/82, 23.03.1983
Kundërvajtje dhe izolime
- Amir Behxhet Nuredini (1962) – dy herë 2×60 ditë.
- Naim Ilmi Imeri (1959) – 60 ditë.
- Naim Bejtullah Nuredini (1964) – 60 ditë.
- Zaim Hysen Lubishtani (1958) – 60 ditë.
- Muhabi Qahil Azemi (1938) – 60 ditë.
- Ismet Mustafë Azemi (1948) – 60 ditë.
- Përparim Shyqeri Azemi (1962) – 60 ditë; izoluar sërish 28.03.1989 (Vranjë/Shabac).
- Të tjerë të izoluar/rrahur në “biseda informative”: Fehmi Neziri, Muhabi Neziri, Nexhmedin Arifi, Fahri Imeri (edhe pas 6 vitesh burg), Sami Arifi, Fehmi Imeri, Jahja Azemi, Selami Neziri, Njazi Nuredini, Përparim Azemi, Isa Azemi, etj.
Përmbledhje historike
Që nga 1912, Sllatinat mbetën nën vëzhgim represiv, me ekzekutime, burgime dhe tortura. Megjithatë, rrjetet ilegale, shtypi propagandistik, edukimi dhe vetë-organizimi e mbajtën të gjallë vazhdimësinë e qëndresës—deri në realizimin e aspiratës për liri.
Epilog emocional:
prej heshtjes së punës te zëri i dinjitetit
Historia e Muhabi Azemit dhe e familjes së madhe Azemi është mozaik i punës së palodhur, i sakrificës së qetë dhe i besimit në dije si rrugë drejt lirisë. Sllatina shfaqet si mikrokozmos i Kosovës: një vend i vogël me zemër të madhe, ku qëndresa u bë kulturë e përditshme.
Shënim burimor: Pjesë e të dhënave mbështeten në shënimet e Shyqeri Gjinollit, punimin e MA. Sc. Sami Arifi, “Rrënjët Tona”, Prishtinë, 2018, fq. 108–109, si dhe në materialet e gazetareske të Ismet Rashitit (gazetar profesionist).






