Mos m’i gërvisht plagët
Dikur m’i morët ëndrrat tokën
Butësinë e jetës dritën
Vit pas viti ndryshoj kalendarin
Dimër pas dimri eci nëpër jetë
Kujtoj – më kujtohet nuk harroj
Kur në sytë e botës më vrave
E kujtoj forcën brutale – rënkime
Ndërgjegjen e lodhur të Evropës
Që rrotullohej si gjethe
Dhe pajtohej me vdekjen time
Kujtoj frymën e bishës në tokë
Botën plotë vrazhdësi dhe mashtrime
Pluhurin që rrotullohej mbi udhë
Demonin e shndërruar në erë
Kujtesa nuk fshihet
Më bëhet se aty ka mbetur
Vetëm marrëzi dhe hekur
Gjak zjarr dhe çelik me një fjalë…
Mos m’i gërvisht plagët
E horizontit tim të skuqur e të lëmuar
E këngës së lindur nga një ëndërr
Ëndrrës së lindur nga një këngë
Shpresën e ndritshme mos ma errëso
Butësia ime drita ime gjaku im
Jeta ime është ajo
